Mogelijkheden

• Berekening van modellen bestaande uit staaf, schaal en volume elementen
• Import van normaalkrachten uit een belastinggeval of -combinatie
• Niet-lineaire stabiliteitsberekening
• Optionele overweging van normaalkrachten van initiële voorspanning
• Vier Solvers voor effectieve berekening van verschillende constructieve modellen
• Optionele overweging van aanpassingen van stijfheid in RFEM
• Berekening van eigen waardes van onstabiele modellen
• Bepaling van de stabiliteitsmodus groter dan de door de gebruiker gedefinieerde lastverhogingsfactor (verschuivingsmethode)
• Optionele bepaling van de modusvormen van instabiele modellen (om de oorzaak van instabiliteit te herkennen)
• Visualisatie van de stabiliteitsmodus

Invoer

Eerst is het noodzakelijk om een, meerdere of alle belastinggeval(len) of -combinatie(s) te selecteren, waarvan de normaalkrachten moeten worden gebruikt in de stabiliteitsberekening. Het is mogelijk om een ander belastinggeval te definiëren om bijvoorbeeld de initiële voorspanning te overwegen.

Vervolgens kan een constructeur de lineaire of niet-lineaire berekening selecteren, die moet worden uitgevoerd. Afhankelijk van het geval van de toepassing kan een constructeur een directe berekeningsmethode selecteren, zoals de methode van Lanczos, of de ICG-iteratiemethode. Staven die niet in vlakken zijn geïntegreerd, worden meestal weergegeven als staafelementen met twee EE-knooppunten. Deze elementen voorkomen de bepaling van de lokale knik voor een individuele staaf. Daarom is er de mogelijkheid om staven automatisch te splitsen.

Berekening

Verschillende methoden zijn beschikbaar voor de Eigenwaarde berekening:

Directe methoden
De directe methoden (Lanczos, wortels van karakteristieke polynoom, iteratiemethode) zijn nuttig voor rekenmodellen van kleine en middelgrote omvang. Deze snelle methoden van Solvers profiteren van veel RAM-geheugen. 64-bit-systemen gebruiken meer geheugen, zodat nog grotere constructieve systemen snel kunnen worden berekend.

ICG-iteratiemethode
Deze methode vereist slechts een klein RAM-geheugen. Eigenwaarden worden achter elkaar bepaald. Het kan worden gebruikt om grote constructieve systemen met weinig eigen waardes te berekenen.

De add-on Structure Stability kan ook de niet-lineaire stabiliteitsberekening uitvoeren. Ook voor niet-lineaire constructies worden de resultaten in de buurt van de werkelijkheid verstrekt. De kritische belastingfactor wordt bepaald door stapsgewijs de belasting van het geselecteerde belastinggeval te verhogen totdat de instabiliteit is bereikt. Niet-lineariteiten, zoals het bezwijken van staven, steunpunten en funderingen, evenals materiële niet-lineariteiten worden overwogen bij het verhogen van de belastingen.

Resultaten

De knikfactoren zijn de eerste resultaten, die worden weergegeven. De factoren vereenvoudigen de controle van de stabiliteitsrisico’s. In het geval van staafmodellen geeft de add-on module de kniklengtes en kritische Eulerse kniklasten van de elementen in het tweede resultatenvenster weer.

In de volgende resultaatvensters kan een constructeur de genormaliseerde eigenwaarden controleren, gesorteerd per knoop, staaf en vlak. De eigenwaarde-afbeeldingen maken de evaluatie van het knikgedrag mogelijk. Het grafische display vergemakkelijkt het bieden van constructieve maatregelen.